Un supremento escravo á enerxía da agricultura
As primeiras sociedades agrícolas —anteriores ao invento da maquinaria capaz de aproveitar a enerxía
puramente mecánica dos ciclos enerxéticos naturais (auga, vento)—, dispoñían unicamente dos
animais e da man de obra humana como fonte de traballo. Esta crise afrontouse forzando a moitos ao traballo, polo que os
escravos se consideraban mercancía que se conseguía fundamentalmente coa captura de prisioneiros nas guerras e
que variaba en función da fortuna militar, acadando a súa máxima expresión en imperios como o
romano.
